μεσ(σ)οτύλαρον

μεσ(σ)οτύλαρον (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «αἰδοῑον».

[ΕΤΥΜΟΛ. < μέσ(σ)ος + πιθ. τύλη «εξόγκωμα»].